S/N

My photo
Vlersimet dhe falenderimet tona per ju qe na ndiqeni nuk mungojn kurre! https://www.facebook.com/MediaLaim/

Tuesday, October 9, 2018

Nëse burri juaj i bën këto gjëra, ai është më i miri dhe mbajeni fortë atë


Nëse burri juaj i bën këto gjëra, ai është më i miri dhe mbajeni fortë atë


1. Ai ju beson 2. Është besnik ndaj jush 3. Ai njeh shijet tuaja, di çokollatën tuaj të preferuar, llojin e filmave që pëlqeni dhe hobin tuaj. 4. Të jep kohë për tu marrë me veten tuaj 5. Ai di dhe përgatit diçka të veçantë për festat që janë të rëndësishme për ju. 6. Të ndihmon të jesh mirë, të kesh vetbesim dhe të inkurajon që të ngriheni kur jeni të dekurajuar. 7. Ai qesh me shakatë tuaja edhe kur nuk janë qesharake. 8. Ai ka besim ke ty se e di që do të jesh e sinqertë me të. 9. Ai të bën të qeshësh dhe argëtoheni së bashku 10. Ai vlerëson ndjenjat tuaja,shtyp re,klamen dhe vazhdo

Tashmë shumë qytetarë të Delmenhorst mund të kenë pyetur veten pse

Tashmë shumë qytetarë të Delmenhorst
mund të kenë pyetur veten pse bankat e reja në sheshin pas sallës së bashkisë janë ende të mbyllura nga dritaret e kuqe / të bardha, pasi të gjitha këto karrige kanë kohë që janë përfunduar dhe përdorur. Nëse ata tashmë janë të prishur, u pyet ndër të tjera.
Jo.
Por pasi që kjo zonë është përdorur si një parking, bankat janë dëmtuar disa herë nga shoferët e pakujdesshëm të makinave. Fenerët aktualisht kanë vetëm për qëllim mbrojtjen e vendeve të reja nga dëmtimi. Të paktën derisa të përfundojë garazhi i ri i parkimit të qytetit dhe të vihet në veprim. Ky konfirmoi kryetarin e bashkisë Axel Jahnz.
/Kelmelxhesi/ paraqet në Shtypnews.al për /Delmenhorst.de/

Monday, October 8, 2018

Xhisiela:“Vendosja e tritolit është mëse e qartë, është bërë nga PD dhe opozita për të sulmuar drejtpërdrejt sepse të vërtetën e di unë dhe vetëm unë…

Xhisiela Maloku thotë se tritolin në banesat e të afërmve të saj e ka vendosur opozita. Reagimi i saj vjen pas ngjarjes së një nate më parë, ku një sasi tritoli u hodh në oborrin që lidhte shtëpinë e gjyshit të saj me vëllain e tij, të cilët jetojnë në Larushk të Fushë-Krujës.
E pyetur nga gazetarët, Xhisiela tha: “Vendosja e tritolit është mëse e qartë, është bërë nga PD dhe opozita për të sulmuar drejtpërdrejt sepse të vërtetën e di unë dhe vetëm unë.”
Pas kësaj ngjarjeje 25-vjeçarja tha se telefonatën e parë e mori nga familjarët e Rexhep Rrajës dhe u shpreh se nuk është e kërcënuar nga ata.
“Nuk jam e kërcënuar nga fisi Rraja. Deri dje hipotezat ishin që unë isha e kërcënuar nga fisi Rraja, tashmë nuk jam. Edhe telefonata e parë që unë kam marrë pasi ka ndodhur shpërthimi, ka qenë e një kushëriri të Rexhepit, Ramazan Rraja. Ka ardhur këtu dhe është larguar, pastaj unë kam lajmëruar policinë. “
E pyetur se përse mendon se këtë e bën opozita, Xhisiela tha se kjo ndodh pasi ajo doli dhe tha të vërtetën sesi ishte.
“Ata luajtën një lojë politike dhe në një farë mënyre dolën bllof. Sepse unë jam Xhisiela dhe të vërtetën e di vetëm unë, nuk mundet dikush të hedhë hipoteza “.
Më tej Xhisiela thotë se nëse deri dje nuk ndihej e rrezikuar kjo tashmë ka ndryshuar.
“Deri dje nuk isha e rrezikuar, tashmë mendoj që jam e rrezikuar vetëm nga opozita, sepse po më sulmojnë drejtpërdrejt. Mbrojtjen (nga policia) deri dje nuk e kam pranuar se nuk kam qenë e kërcënuar”.
E reja tha gjithashtu se kishte qenë në shtëpi në momentin e shpërthimit, ndërsa theksoi se nuk ka ndërmend të kërkojë azil dhe nuk do të largohet nga Shqipëria.
“Po, isha në shtëpi kur u hodh eksplozivi. Patjetër që u tremba, ishte një shpërthim i fuqishëm, por tani nuk do të trembem sepse gjithçka bëhet që unë të kërkoj azil, të fajësoj njerëz të pafajshëm. Unë nuk do të kërkoj azil, nuk do të largohem nga Shqipëria.”
Xhisiela u pyet edhe nëse ka pasur komunikim me Rexhep Rrajen, i cili ndodhet aktualisht në paraburgim pas denoncimit të bërë nga 25-vjeçarja.
“Me Rexhepin nuk kam komunikime. Kam marrëdhënie të mira me të. Jam sqaruar me të, kam komunikime me familjarë të tij. Sot i kam kërkuar që të më qëndrojë pranë një ndër familjarët e tij, sepse vetëm aty ndihem e sigurt, për të më mbrojtur. Ai mund të prononcohet, por jo në praninë e kamerave. Unë do të jem nën shoqërinë e atij, le të thonë çfarë të duan”./tvklan.al

Kur je i ri dhe ke shumë ëndërra në jetë, ndërkohë që të vjen një nga predhat e

Kur je i ri dhe ke shumë ëndërra në jetë, ndërkohë që të vjen një nga predhat e ushtrisë izraelite dhe ti shkatërron të gjitha këto ëndërra të bukura dhe e gjen veten invalid dhe të paaftë.

I urojmë të gjithë të plagosurve palestinezë dhe të gjithë të plagosurve nga luftërat kudo në botë, shërim të shpejtë.
Kriminelët izraelitë të luftës duhet të japin llogari.

Plas tritoli në Fushë-Krujë, shpërthim në shtëpitë e gjyshit të Xhisielës

Një shpërthim tritoli është ndjerë gjatë natës që lamë pas në në fshatin Larushk në Fushë-Krujë.
Ngjarja ka ndodhur rreth orës 23:30, ku në cepin e oborrit që lidh banesat e B.M dhe R.M është hedhur nga rruga dhe ka shpërthyer një sasi e vogël lënde plasëse.


Nga shpërthimi nuk ka të lënduar dhe as dëme materiale.
Policia ka shkuar menjëherë në vendin e ngjarjes.
Janë shoqëruar në Polici 9 persona.
Ajo që e bën më të rëndë këtë ngjarje, është fakti se sipas “News 24”, shpërthimi ka ndodhur në banesat e familjarëve të Xhisiela Malokut, ish-të dashurës së Rexhep Rrajas, djalit të deputetit të PS.

Sunday, October 7, 2018

VIDEO/ Kur Khabib Nurmagomedov 9-vjeçar ndeshej me ariun



Bota e ringut sapo ka lënë pas një match dramatik, atë në Las Vegas me Khabib Nurmagomedov dhe Conor McGregor.

Veç triumfit të të parit, ku në raundin e katërt e vuri përfund McGregorin, fundi i përballjes shënoi dhe kaos jashtë ringut.
Gjithsesi, videoja e prezantuar tregon Khabibin kur ai ishte 9 vjeç, se si trajnohej nga babai i tij Abdulmanap, shkruan Sportsport.ba. Epo tashmë dhe këtu në Shtypnews.al 
Babai i tij kishte metoda të çuditshme të trajnimit, kështu që Khabibi duhej të luftonte dhe me një ari në provincën ruse nga erdhi, Dagestani.

Matan udhes ishte një-.... Lexoje!!!

JETOJMË NË KURBET, MIKU IM !

   Dita në mëngjes atë të mërkure ishte më e ftohtë se ditët tjera. Xhamat e veturave ishin ngrirë dhe, në kopshtin e A. bryma kishte mbuluar gjethet e plepave, të cilat në stinën e vjeshtës së vonë i nxirrnin telashe atij. Çdo të dytën ditë A. i fshinte me kujdes që mos të shpërndaheshin gjithandej, i fuste në najllona dhe i hudhte në kantoniere mbeturinash, duke pasur kujdes që ato të mos i përziente me ato të letrave.

    Ndezi veturën dhe, priti derisa të shkrihej shtresa e hollë e ngricës, e cila ishte shpërndarë mbi xhama si një pikturë.Derisa fëmijët të bëheshin gati për në shkollë, ai u kthye në paradhomë dhe piu një kafe, shpejt e shpejt. Po zëri i Lentit ia bëri me dije se duhej nxituar.Brofi në këmbë, mori telefonin ku e kishte futur patent shoferin dhe, si çdo ditë, me droe dilte në rrugë, sepse patenti nuk i njihej. Duhej provim sërish nga shkronja e parë.

   Kur u kthye nga çerdhja, veshi një pelerinë të hollë shiu dhe u ngjit rrugës , të cilën e kishte mësuar edhe po t’ia lidhnin sytë. Të gjitha kthesat, madje. Edhe kur binte borë e gjurmët mbuloheshin për një çast, ai e kishte të regjistruar në mendje si në navigacion udhën e kthimit.

 Në skajin e një godine çdo ditë, kur ai kalonte andej, një qen i zi, me turinj të gjatë, me dhëmbë që i qitnin zjarr lehte pandalë dhe, kjo A. i shkaktoi edhe atë ditë frikë. Frikë nga lehja dhe, frikë nga zinxhirët që i tërhiqte ai qen si i tërbuar nëpër tarracën ku e mbanin të lidhur. Ai nuk kishte rrugë tjetër për të kaluar deri në magjistrale. Sikur u mësua dikur me lehjen e tij.

   Matanë udhës ishte një rrugë dhiare për Tu. A.  pa një grua tek e tërhiqte një karrocë me mundim. E ndjeu se kishte nevojë ta ndihmonte, derisa të dilte në rrugën e rrafshët. Kaloi nëpër vija të bardha dhe u gjend ballë për ballë me të. Ajo mbante një shallë të bardhë rreth qafës, thonj të zgjatur e të lyer dhe dukej e djersitur. Nç bark mbante edhe frytin e dytë të dashurisë. Iu afrua dhe e pyeti i ndrojtur e me butësi: -Mund t’u ndihmoj deri në rrugë atje lart?

Ajo ktheu kokën dhe buzëqeshi. Kishte një buzëqeshje ëngjellore. E zënë në befasi, ajo pohoi me kokë. –Për ku jeni nisur me këtë foshnjë në këtë mëngjes të ftohtë, zonjë?

-Deri të Ikea. Harrova portofolin, paratë dhe kartelën mujore të udhëtimit. Im shoq ikën në punë në orën pesë, nëpër terr del nga shtëpia. Dionisi qante dhe, unë më s’pata kohë të merrem me veten. Ja, siç më shihni. E veshur si për karneval dhe, qeshi e qeshi derisa i shkuan lotët nëpër mollëza të faqeve. E tillë është jeta e femrave.

Të udha e kryqëzimeve A. ia lëshoi karrocën në dorë dhe ajo e falënderoi miqësisht.- Jeni i mrekullueshëm,- i tha. Këtu nuk të ndhmon kush në rrugë. Mbase ju keni fëmijë në shtëpi dhe e dini si është të jesh nënë në këtë moshë. Unë u martova qëkur isha nëntëmbëdhjetë vjeçare. Im shoq, Antoni është rumun. Njeri i dashur. E njoha një ditë pranvere në parkun e qytetit. Ai mbante veshur një bluzë ngjyrë blu. Ja ashtu nisi romanca e dashurisë. Ai është mjeshtër i rrymës dhe, më shumë është nëpër shtëpi e banesa të huaja se sa në shtëpi. Kur vjen, duket i lodhur dhe bie në gjumë si anija në det. E thërrasin në mesnatë e në mëngjes. Mban dy punë. Unë sorollatëm me Tonin e vogël. Ja shikoni çfarë sy ka...sy zogu, të grishmë. E nxjerr çdo ditë për ta shëtitur. I pëlqen gjumi në lëvizje.-Faleminderit !

- Rrugë të mbarë ! ,-iu përgjegj A. Dhe mori udhën e malit. Në anën e majtë të rrugës atë ditë ishte kryqëzuar një kamion me mallra. Sigurisht nga shpëjtësia dhe lagështia, ngasësi nuk kihste mundur ta mbante drejtimin. Për fat të mirë, nuk ishte përplasur në udhën kryesore. Një autoambulancë erdhi si rrufe në vendin e aksidentit. Ngasësi ishte gërvishtur në ballë dhe i rridhte gjak. Ai e mbante një fasho të bardhë me dorë në kokë. Nga autoambulanca doli një mjek me ndëgjuese varur në qafë dhe dy infermiere. E morën për krahu dhe e futën në makinë. A. dëgjoi sirenën e saj që u zhduk drejt spitalit të qytetit. Ndërkohë, një veturë policie u duk në vendin e ngjarjes. Nxorën një metër dhe matën një copë hapësirë ,aty ende ishin të dukshme gjurmët e gomave .Pastaj u zhdukën në varganin e gjatë të veturave që si xixëlloja nate derdheshin nëpër asfalt.

  -Hëm, tha më vete A. Paskam harruar porosinë . Më thanë të blej banane, dardhë të gjelbërta, një litër me qumësht, qepë.

   Priti në nën mbulojë autobusin numër 66. Rruga për Furuset nuk ishte shumë larg. Dy kthesa dhe në të tretën , në anën e majtë, ka shitore me mallra nga e tërë bota. Veshje, gjëra ushqimore që nuk kushtojnë shtrenjtë. Njerëz që flasin gjuhët e tërë botës. Një qytet në miniaturë !

   Pasi bleu gjërat e porositura, zakonisht ato ishin për fëmijë, sërish doli në rrugë. Pesë a gjashtë njerëz po prisnin në stacion. Po syrin e A. e vuri në lëvizje një zog i vogël që kishte zbritur aty dhe mblidhte me sqepin e tij të hollë e të vogël gjëra ushqimore, fara dhe ndonjë thërmi buke , të cilën njërëzit e kishin hedhur në rrugë edhe pse kantonieri i mbeturinave ishte shumë afër. E vërente me kujdes dhe ndjeu dhimbje për zogun. Një tufë zogjsh prej pesë a gjashtë zbritën në të njëjtin vend. Dy zogj u grindën për një grimcë buke. Nga larg A. dëgjoi zërin e një gruaje që bërtiste me të madhe. Dhe bënte me dorë. Po gjuhën nuk ia kuptoi , as edhe mallkimin e zemrimin që i shihej në fytyrë. Bërtiste dhe qante, ndërkohë. Njerëzit e shihnin me dhembshuri. Nuk e dinin nga vinte ajo ulërimë, as nuk dinin si ta ngushllonin dhe përse ta ngushllonin. E ajo nuk u ndal derisa para këmbëve të udhëtarëve u ndal autobusi numër njëqind.

   Ishte ora një e pasditës. Shiu kishte pushuar, ndërsa nga maja e maleve, atje larg kodrinave, nxori kokën , si të lodhur dielli. Për një çast u përhap gjithandej. Duke u afruar në rrugën që e shpiente në shtëpi, A. e hapi telefonin. Kishte një mesazh .” I nderuari mik !  Më vjen keq që nuk munda ta mbaj fjalën për terminin e caktuar. Të martën kam disa punë familjare dhe të punës dhe nuk mund të vij. Të enjtën, në orën pesë pasadite , do të takohemi aty ku fjala zë vend në bisedat tona të rralla. Jetojmë në kurbet, miku im !”.  

Oslo, më 25.10.2017


Edi Rama: Kjo është pikë kufitare, siç shkruan ai

  Edi Rama: Kjo është pikë kufitare, siç shkruan ai Në rastin më të mirë, ky shpërthim emocional i ngjyrave që mbuluan vendkalimin Muriqan m...